Söngvar dauðra verða að mínum

Acapul(Ó, þér u)co, þes[Astekar skríða yf]s eftirt(nglingahöft, þér æskula[ir lönd forfeðra minn]usu tímar, hví er skr)ekt(ílslundin svo veik, hví er verðs[a, yfir mig, yfir yfirgefi]t)a[n börn, yfir n]rverða land, þess h(ríð ti[æturregnið s]lfinnin)eilögu hljóðómeyjar, þess ótal öldruð(gaseminnar svo langvinnt?)u slag[em sleikir kinnar þínar og kynfæri.]orð.

Aðeins í skáldsögum heyrir fólk fjarlæga hundgá

þú dvelur í skjalasöfnun
hví ætti einhver að minnast þín
það er búið að stroka út blýantskrotið
kvittunin var tilvistarsönnun
nú er víbrun hljóðhimnu eina ummerkið
dauði er að vera fjarlægður úr skjalasöfnum